Nadruk op menselijke kanten
Terwijl buiten de intocht van Sinterklaas in volle gang was, werd binnen in De Observant in Amersfoort, een kloostergebouw uit 1472, nagedacht over de toekomst van de mens. Op uitnodiging van het Katholiek Vrouwen Dispuut gaf Projectleider Ellen Willemse er een lezing met ideeën uit de recent uitgebrachte publicatie Wie wij worden.
Hoe ziet het leven er in 2050 uit?
Tijdens de lezing werden de aanwezigen uitgedaagd om zich voor te stellen hoe het leven er in 2050 uit zou kunnen zien, welke apparaten we dan gebruiken, voor welke doeleinden, en vooral wat zij daar van vinden. Wat is wenselijk, wat niet? Bij vrijwel ieder toekomstbeeld waren de meningen verdeeld en dat leverde interessante discussies op. Over vriendschappen met systemen, de waarde van virtuele belevingen, breinimplantaten om dieren mee te besturen en meer.
Eeuwig leven? Liever niet!
Toch was er ook veel overeenstemming. Zo vond iedereen het belangrijk dat bij al die nieuwe technologie de aandacht voor de menselijke kanten niet uit het oog wordt verloren. En ook dat we er zo veel mogelijk voor moeten zorgen dat mensen de vrijheid houden om bepaalde technologie niet te hoeven gebruiken. Last but not least ging de discussie over eeuwig leven. Voor geen van de aanwezigen een lonkend perspectief. Gezond ouder wel, maar de dood hoort bij het leven, daar was men het volledig met elkaar over eens, dat zou ook in 2050 nog zo moeten zijn.